Bjarni Ben segir að verðtrygging sé hugsanlega ólögleg.

Bjarni Ben loksins að átta sig?

 

Eftirfarandi er lögfræðiðálit sem fengið var fyrir tilstilli Hagsmunasamtaka Heimilanna.

Hér á eftir verður rakinn aðdragandi lagsetningar 13. gr. laga nr. 38/2001 sem fjallar um verðtryggingu greiðslna og þau lagasjónarmið sem hún byggir á.

1. málsgrein 1. greinar laga nr. 71/1966, lög um verðtryggingu fjárskuldbindinga, er efnislega tekin aftur upp í frumvarp að lögum nr. 13/1979.  Upphaf 1. gr. laga nr. 71/1966, er eftirfarandi:

“Eigi er heimilt frekar en leyft er í lögum þessum að stofna til fjárskuldbindinga í íslenskum krónum eða öðrum verðmæli með ákvæðum þess efnis, að greiðslur, þar með taldir vextir, skuli breytast i hlutfalli við breytingar á vísitölum, vöruverði, gengi erlends gjaldeyris, verðmæti gulls, silfurs eða annars verðmælis.”

 Í athugasemdum með frumvarpi að lögum nr. 71/1966, er gert ráð fyrir því að verðbætur komi á greiðsluna, þannig að endurgreiðsla verði verðbætt (ekki höfuðstóll).  Það er beinlínis gert að hugtakaskilgreiningu verðtryggingar að greiðslan sé verðbætt. Um þetta segir svo í skýringum á 1. gr.,:

“Með fjárskuldbindingu er átt við hvers konar greiðsluskyldu, hvort sem hún er ákveðin í peningum, þjónustu, fríðu eða annarri mynd.

Hugtakið verðtrygging er tekið í víðri merkingu og á við hvers konar tilvik, þar sem um er að ræða, að greiðsla eða fullnæging sé tengd breytingu á vísitölu, vöruverði, gengi gjaldeyris eða annarri viðmiðun.”

 

Í 34. grein laga nr. 13/1979, segir að:

 “Stefna skal að því að verðtryggja sparifé landsmanna og almannasjóða. Í því skyni er heimilt, eins og nánar greinir í þessum kafla, að mynda sparifjárreikninga og stofna til lánsviðskipta í íslenskum krónum eða öðrum verðmæti með ákvæðum þess efnis, að greiðslur, þar með taldir vextir, skuli breytast í hlutfalli við verðvísitölu eða gengi erlends gjaldeyris, sbr. 39. gr.”

Meginreglan er því sú að það eru greiðslur sem skulu verðbættar ekki höfuðstóll.

 

Í 33. gr. laga nr. 13/1979,  til bráðabirgða, við 13. grein laga nr. 10/1961, um Seðlabanka Íslands. Ákvæðið er svo hljóðandi:

“Vaxtaákvarðanir á árunum 1979 og 1980 skulu við það miðaðar, að fyrir árslok 1980 verði í áföngum komið á verðtryggingu sparifjár og inn- og útlána, sbr. VII. kafla þessara laga um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár. Meginreglan verði sú, að höfuðstóll skuldar breytist með verðlagsþróun en jafnframt verði nafnvextir lækkaðir.  Afborganir og vextir reiknist af verðbættum höfuðstól. Verðtrygging verði reiknuð í hlutfalli við verðbreytingar. Samhliða verðtryggingu verði lánstími almennt lengdur og skal setja um þetta efni almennar reglur, þar á meðal um heimildir til skuldabréfaskipta af þessu tilefni.”

 

Hér er því í bráðabirgðaákvæði að finna undantekningarákvæði þess að verðbæta megi höfuðstól.

 

Lög nr. 10/1961 um Seðlabanka Íslands voru felld úr gildi á árinu 1986, þegar ný lög nr. 36/1986, voru sett um Seðlabankann.

Annað sérákvæði var sett í lög um vexti og verðtryggingu.

Í 2. mgr.  40. gr. laga nr. 13/1979, segir svo í 2. málsgrein.

“Heimilt er að ákveða verðtryggingu í því formi, að sérstakur verðbótaþáttur vaxta, sem sé tengdur verðlagsbreytingum með formlegum hætti, leggist við höfuðstól láns eða sé hluti forvaxta.”

 

Hér er að finna aðra heimild til þess að reikna verðbætur ofan á vexti og leggja það ofan á höfuðstólinn. Athuga ber að þetta er einungis heimild til þess að láta verðbótaþátt vaxta leggjast við höfuðstólinn en ekki að verðbæta megi höfuðstólinn og leggja verðbæturnar við hann.

Heimilað var sérstaklega með bráðabirgðaákvæðinu og ákvæði 40. gr. Ólafslaganna að leggja verðbætur ofan á höfustól til þess að mæta verðbólgu sem var á þeim tíma 40-50% og því nauðsynlegt að bregðast við því með sérstökum lagaheimildum meðan  það ástand varaði. Önnur niðurstaða hefði falið í sér að greiðslubyrði lána hefði skyndilega orðið afar há vegna verðbólgunnar. 

Bráðabirgðaákvæðið var síðan fellt niður og meginreglan tekin upp í lög 38/2001 um vexti og verðtryggingu án þess að veitt væri sérstök heimild til höfuðstólsfærslu verðbóta.

 

Í gildandi lögum um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001 segir 13. gr. :

 

“Ákvæði þessa kafla gilda um skuldbindingar sem varða sparifé og lánsfé í íslenskum krónum þar sem skuldari lofar að greiða peninga og þar sem umsamið eða áskilið er að greiðslurnar skuli verðtryggðar. Með verðtryggingu er í þessum kafla átt við breytingu í hlutfalli við innlenda verðvísitölu. Um heimildir til verðtryggingar fer skv. 14. gr. nema lög kveði á um annað.
Afleiðusamningar falla ekki undir ákvæði þessa kafla.”

 

Ekki er sérstaklega fjallað um 1. mgr. 13. gr. í greinargerð með lögunum en eðlileg orðskýring á orðinu greiðsla og með vísan til aðdraganda lagasetningar er að hún nái til afborganna og vaxta en ekki höfuðstóls sbr. orðalag  34. gr. laga nr. 13/1979, „greiðslur þar með taldir vextir”. Það styður einnig þessa skýringu að sérstök heimild var áskilin til þess að reikna verðbætur á vexti, sbr. 2. mgr. 40. gr. laga nr. 13/1979 og leggja við höfuðstól og sama gildir um sérstöku heimild til þess að leggja verðbætur við höfuðstól sem veitt var með bráðabirgðaákvæði sem fellt var niður, sbr. 13. gr. laga nr. 13/1979.

Gegn þessari skýringu er sú skýring að höfuðstól sé greiðsla á sama hátt og afborgun (heildargreiðsla) á meðan afborgun er  skilgreind sem hlutagreiðsla. Gegn þeirri skýringu mælir að  talað er um greiðslurnar í fleirtölu (13. gr.) og því nærtækt að vísað sé til afborganna og vaxtagreiðslna. 

 

Þegar rætt er um höfuðstól láns er fremur notað orðið eftirstöðvar láns fremur en greiðsla. Þegar greitt er upp lán þá er talað um uppgreiðslu láns en ekki uppgreiðslu greiðslu. Almenn orðanotkun mælir því gegn þeirri skýringu að höfuðstóll sé talinn greiðsla í lagatextanum þó að lagaheitið kæmi til greina í einstökum tilvikum í öðrum réttarsamböndum.

 

Yrði niðurstaðan sú að telja að höfuðstóll sé greiðsla í lagatextanum  nægir það ekki þar sem ekki er rætt um aðferðina í lögunum við að reikna út verðbæturnar og leggja ofan á höfuðstólinn eins og gert var með tveimur ákvæðum í Ólafslaganna. Telja verður að aðferðin útheimti jákvæða lagaheimild í ljósi þess að aðferðin felur í sér að lagðar eru verðbætur ofan á höfuðstól og sú aðferð felur í sér viðbótar lánveitingu í hvert sinn sem verðbætur eru reiknaðar. Slíka jákvæða lagaheimild er að finna í reglum Seðlabankans en þar er aðferðinni lýst, sbr. 4. gr. reglna nr. 492/2001.

 

Samskonar aðferðarlýsing þyrfti að vera til staðar í lögum um vexti og verðtryggingu. Það er ekki sjálfgefið þó að höfuðstóll teljist greiðsla (heildargreiðsla) að reiknaðar verðbætur leggist við höfuðstól. Almenna reglan er að afborganir og vextir ásamt verðbótum séu staðgreiddar.

 

Meginreglan skv. Ólafslögunum,  lög 13/1979, var eftir sem áður að reikna skyldi verðbætur ofan á greiðslur, sbr. 34. gr. laga nr. 13/1979.  Sjálfstæðar lagaheimildir við hlið meginreglunnar hefðu verið óþarfar ef greiðsla hefði verið talin ná til höfuðstóls og ekki hefði þurft að lýsa því hvernig bæta átti verðbótum við höfuðstól. 

Núgildandi lög byggja á sama lagagrundvelli og  er það því niðurstaðan með vísan til framanritaðs að ekki sé  lagastoð fyrir því að reikna verðbætur ofan á höfuðstól fjárskuldbindinga, sbr. reglur Seðlabanka Íslands nr.  492/2001:

"III. Verðtryggð útlán.
4. gr.
Verðtrygging láns með ákvæði um að höfuðstóll þess miðist við vísitölu neysluverðs er því aðeins heimil að lánið sé til fimm ára hið minnsta.
Höfuðstóll láns breytist í hlutfalli við breytingar á vísitölu neysluverðs frá grunnvísitölu til fyrsta gjalddaga og síðan í hlutfalli við breytingar á vísitölunni milli gjalddaga. Skal höfuðstóll láns breytast á hverjum gjalddaga, áður en vextir og afborgun eru reiknuð út.”

Það er almennt á skjön við almenna lánastarfsemi að hvert lán sé sífellt að endurnýja sig með nýju láni. Það gerist þegar verðbætur eru lagðar ofan á höfuðstól á hverjum gjalddaga. Bæði verðbætist höfuðstóllinn og verðbótaþáttur hans (nýja lánið) svo og greiðast hærri vextir þar sem þeir reiknast af hærri höfuðstól (verðbótaþáttur vaxta).

Þarna erum alþingismennirnir sem setja lögin að brjóta gegn því sem segir hjá EFTA og ESB - til þess eins að bjarga lánastarfsemi banka. 

http://www.ruv.is/frett/verdtryggingin-hugsanlega-ologleg

Við staðgreiðslu verðbótanna færast verðbætur ekki á höfuðstólinn þar sem það er greiðslan sem er verðbætt og hún er greidd. Eftir stendur höfuðstóll að frádreginni afborgun sem felur í sér jafngreiðslu á höfuðstólnum auk greiðslu verðbóta á hverja afborgun og vexti og verðbætur á vexti. Það er sú leið sem hér er haldið fram að löggjafinn gerir ráð fyrir að farin sé með greiðslu verðbóta á greiðslu láns bæði á  afborganir og vexti. Höfuðstólsfærsla verðbóta hefur að mati undirritaðs enga lagastoð í núgildandi lögum um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001.

 

Sprenging í útleigu íbúða

Verður brunaútsala á hótelum eftir nokkur ár?

Það virðist vera sem íslendingar geti ekki með neinu móti lært af reynslunni. Fyrir hrun var það fjármálamarkaðurinn, í aðalhlutverki bankarnir, sem héldu að með því að búa til tölur án innistæðu væri rétta leiðin til að hagnast grimmt. Þar sem Ísland er einfaldlega of lítið og með vanhæft eftirlitskerfi, var hægt að leika sér að Íslenska hlutabréfamarkaðinum að villd - markaði sem ætti ekki að vera til fyrir svo lítið hagkerfi eins og við erum. Nú, og hvað gerðist?

Núna eru bankarnir, sem áður lánuðu öllum fyrir öllu, búnir að herða svo alla útlánastarfsemi að fólki er ómögulegt að kaupa sér húsnæði eða fá lán nema það sýni fram á greiðslugetu sem miðar við forsendur viðmiða um hvað fólk þarf að hafa í laun til að geta greitt af láni. Viðmiðin eru svo langt frá raunveruleikanum að það er sorglegt. Fólk á ekki að geta tekið lán með afborgun uppá 80 þús á mánuði - en á sama tíma er ætlast til að það geti borgað 170 þús á leigumarkaði sem er gjörsamlega "ekki til staðar".

Það þarf ekki margar háskólagráður til að átta sig á því að þetta dæmi gengur aldrei upp.

En í stað þess að reyna að byggja upp eðlilegt kerfi fyrir lánveitingar til húsnæðiskaupa, eða setja íbúðir á markað til þess að íbúðarverð sé ekki svona uppsprengt - þá snýst allt um að byggja fleiri og stærri hótel.

Byggingarkranarnir sem voru farnir að ryðga í hálfköruðum byggingum eru nú komnir á fullt. Nú skal taka þetta nýja trend "ferðamennina" sem flykkjast til landsins vegna m.a. slæmrar stöðu krónunnar. Bankarnir virðast vera fúsir til að lána í slíkar framkvæmdir.

Jú - það hefur verið fjölgun ferðamanna undanfarin ár. En líkt og á við allt - sama hvaða viðskipti það eru - þá er ekki til sá markaður sem bara vex endalaust. Erum við búin að gleyma "dot.com" æðinu sem ruddi sér til rúms fyrir ekki svo all löngu síðan og hrundi svo eins og allar aðrar bólur. Það er nefninlega sannað að svona "bólur" eru til þess eins að springa.

Sorry to say - ég spái því að ef "byggingarkranarnir" nái yfirhöfuð að klára öll þessi hótelverkefni hér í höfuðborginni, þá endi það í gjaldþrotum og tómu tjóni. Fjársterkir einstaklingar geti keypt þessar byggingar á brunaútsölu eftir nokkur ár þegar næsta gjaldþrotahrina ríður yfir.

Það eru nú ekki margir íslendingar sem virkilega hafa það viðskiptavit að byggja upp frá grunni og hafa rétt jafnvægi á eignafjárstöðu á móti lánum. Svo sennilega koma erlendir fjárjöfrar til að sölsa undir sig markaðinn.

Ísland er lýðveldi og sjálfstæð þjóð. Eða var, bráðum............. ef við höldum svona áfram.

Held að það ætti að skikka alla alþingismenn í hard core hagfræðikúrsa. En sennilega er þeim sama. Þeir hafa það fínt :)

Góðar stundir. 

Verðið þyrfti að hækka um 30%

Horfur á húsaleigumarkaði

Það er ótrúlegt að skruna húsaleigumarkaðinn á höfuðborgarsvæðinu.

Samkvæmt könnunum verður auking ferðamanna mikil til ársins 2016 og allt er lagt í að byggja fleiri og stærri hótel. En þeir sem kunna hagfræði vita að kúrfan fer aldrei endalaust upp. Hún nær toppi og hnignar svo aftur. Þetta á við um flest.

Það er ekkert sem fer endalaust uppávið. Ef við förum í  fræði fjármálanna þá er vöxtur fyrirtækja mögulegur ef þau eru vel rekin, en síðan kemur ákveðin föst tala þar sem frekari vöxtur er ekki mögulegur . þegar toppi er náð er ekki hægt að fara yfir þau mörk. Að halda sér þar á bara við um vel rekinn rekstur.

Rótgróið fyrirtæki er það sem heldur sínu án þess að hnigna þá er það gott. 

Allt of margir sjá stjörnur og ætla sér að græða á einhverju "trendi" sem er á uppleið, án þess að huga að því að ekkert fer endalaust upp.

Þetta er eitthvað sem við þurfum að huga að - nýskriðin úr moldarkofunum. 

Vissulega er það gott fyrir hagvöxt þegar uppbygging á sér stað, en ef farið er offari þá er ekki við góðu að búast.

Það horft er á ferðamannabransann t.d. er eins og haldið sé að hann komi ávalt tila að vaxa. Vissulega hefur sá bransi gert okkur gott vegna gengis krónunnar,

Aukin vinna við framkvændir setur vissulega meira fjármagn í hagkerfið, sem er af hinu góða. Á áveðinn hátt. Það sem er áhyggjuefni er að þessar framkvæmdir virðast flestar miða við ferðamál og aukingu þeirra.

 Aðalhættan felst í því að sprengja upp fyrrum veikt hagkerfi. Við þekkjum það síðan 2008 þegar byggingarkranar stóðu og söfnuðu ryki - hálfkaraðar byggingar sem eyðilögðust.

Hagkerfið okkar er viðkvæmt. Það má búast við áföllum áfram. Hinn almenni borgari getur ekki séð sér farborða eða fengið húsnæði þar sem neysluviðmið eru reiknuð á þann hátt að fæstir ráða við þau.

Húsnæði stendur autt meðan fólk hefur ekki efni á að nýta sér það. Enginn hagnast á slíkri stöðu. Því það eykur bara álagið á ríkið sem stendur utan hins frjálsa markaðar samkvæmt lögum.

Ekkert hagkerfi virkar ef fólkið sem á að búa í því og byggja það upp virkar ekki.

Án fólks er ekkert hagkerfi.

Það er ekkert flóknara en það. 

 

 

 

 

Verður nauðungarsölum frestað - hmmm og hvað svo?

Búið er að samþykkja að vísa frumvarpi um frestun nauðugarsala til Alþingis í kjölfar þess sem þeir kalla aðgerðir í þágu heimilanna. Auðvitað er ekki búið að samþykkja frumvarpið í þessum töluðu orðum.

http://eyjan.pressan.is/frettir/2013/12/06/naudungarsolum-frestad-fram-yfir-mitt-naesta-ar/

Önnur skemmtileg frétt er að lánshæfismats fyrirtækið Fitch telur skuldaleiðréttinguna ekki hafa áhrif á ríkissjóð en mögulega á erlenda fjárfesta bankanna.

http://eyjan.pressan.is/frettir/2013/12/06/fitch-metur-skuldaleidrettingar-hafa-ekki-ahrif-a-stodu-rikissjods/

Já og einmitt - sko.

EF frumvarp um frestun nauðungarsala nær í gegn, þá þarf fólk að leytast við að biðja um það sjálft. Verður það sami hryllingurinn og þegar fólk leitaði til Umboðsmanns skuldara og virkilega trúði að það fengi bót sinna mála? Aðþað ætti virkilega að hjálpa þeim. Ef einhver efast þá mæli ég með að lesa svona nokkrar nýjustu færslur á vef Hagsmunasamtaka heimilanna.

http://www.facebook.com/groups/heimilin/10152114137084289/?comment_id=10152115115744289&notif_t=like

 Þar eru nokkrar sögur um það ferli sem því miður allt of margir kannast við. Aðstoðin var sumsé - þegar allt kom til alls - engin. Fólk barðist fyrir því sem það taldi vera rétt sinn í tvö til þrjú ár, bara til að brotna niður og gefast upp. 

Fyrirgefið ef ég hrópa ekki húrra.

Nú kemur þetta. Sjálfsagt tekur það, líkt og þetta með umboðsmann, marga mánuði eða jafnvel ár að velkjast um í kerfinu og bíða svara. Sennilega þyrfti að fjölga starfsfólki sýslumannsembætta töluvert ef þetta frumvarp fer í gegn. Líkt og talað er um að fjölga þurfi starfsfólki Íbúðarlánasjóðs ofl.

Nú - svo fer fólk yfir stöðuna og sér að í raun er það búið að tapa því sem það átti í eigninni eftir sem áður. Fólk sem fór 110% leiðina hefur ekki rétt á leiðréttingu. Það var búið að reyna að bjarga sér fyrir horn og sitja uppi með lán sem var umfram markaðsvirði eignarinnar. Bara til að reyna að halda heimilinu sínu. Þetta var svo fáránlega slæm "lausn" á sínum tíma. Að skulda allt í einu meira en það sem það sem íbúðin kostaði og sætta sig við það. Tja - ekki eins og fólk hafi haft mikið val svosem. Það var þetta eða að tjalda í Laugardalnum. Fólk þarf jú þak yfir höfuðið - það er bara eitt af grunnþörfunum. Þó svo að fyrir vikið hafi það ekki haft efni á að nærast, sem er líka eitt af grunnþörfunum. Segi ekki meir.

Hvað svo með þá sem eru búnir að missa allt sitt á nauðungarsölu? Þar sem það tók alveg heil fimm ár að koma með þessa "lausn" ef það má kalla það því nafni? Eiga þær að ganga til baka? Fær fólk heimilið sitt aftur? 

Neh.

Svo er það hin stórmerka niðurstaða lánshæfisfyrirtækisins. Að þetta komi nú ekki svo mikið við ríkissjóð. Auðvitað ekki. Bankarnir sitja með eignir á efnahagsreikningi sínum sem eru ekkert nema loft. Það er ekkert þarna á bakvið. Að þeir þurfi að fara í lágmarks leiðréttingu á því sem venjulega væri talið eðlilegt, þar sem ársreikningur/efnahagsreikningur á að sýna rétta stöðu, eru engin geimvísindi. Málið er bara, að það sem stendur á efnahagsreikningi lánastofnanna og flokkast sem "eignir" eru engar eignir. Þetta er loft - innihaldslausar tölur sem á að reyna að rukka inn hjá lánþegum. En djö..... það tókst bara ekki.

Auðvitað hefur efnahagsreikningurinn þó áhrif á fjárfesta. Þeir fjárfesta í eignum - þessum tölum sem sitja eignamegin á efnahagsreikningi bankanna og gefa það til kynna að eignir séu hærri en skuldir og allt sé í góðu lagi. Þó svo það sé ekkert á bakvið upphæðina svona raunverulega.

Svo nú halda kannski kjósendur að ríkisstjórnin sé að standa við loforðin sín. Þetta eru meira að segja þvílíkir snillingar, að það varla kemur við ríkissjóð, en gæti sett okkur í ruslaraflokk aftur hvað fjárfesta snertir. Það er nú búið að hóta því svo oft.

Hver man ekki eftir Icesave?

Það er eitt sem þetta gæti haft í för með sér til skamms tíma. Þeir sem þekkja til hagfræði vita, að væntingar fólks til framtíðarinnar hafa gífurlega mikið að segja. Ef fólk horfir björtum augum til framtíðar þá hefur það jákvæð áhrif inn í efnahagslífið. Þess vegna eru stjórnmálamenn duglegir við að kasta ryki í augu fólks sem er hálfblint á þessi fræði. Stundum virkar það, stundum ekki.

Það sem ég held - VONA - er að við hérna á skerinu séum farin að læra af öllum fögru loforðunum sem og aðgerðunum, sem höfðu í raun ekkert að segja og krefjumst raunverulegra aðgerða.

Tja - bara svona mín skoðun.

Persónulega er ég löngu hætt að trúa á þetta, við skulum segja af fenginni reynslu.

En hey - ég er bara kona........

 

 

 

Leiðrétting íbúðarlána? Nei - svo aldeilis ekki.

Nú er liðið eitt og hálft ár síðan ég bloggaði síðast. Ástæðan? Maður gæti eins vel barið hausnum í stein eins og að reyna að tala um aðgerðir stjórnvalda á einn eða annan hátt.

Og að berja hausnum í stein - það er sárt.

Tek samt hattinn ofan, þennan sem ég á ekki til lengur, ofan fyrir þeim sem hafa haldið þetta út.

Manni hefur blöskrað svo margt undanfarin ár þegar kemur að stjórnmálum og allri hringavitleysunni eftir hrun að það var eiginlega annaðhvort að draga sig í hlé og slökkva endanlega á fréttatímanum, eða bíða þess varanlegan skaða að reyna að gera sitt besta til að varpa smá ljósi á alla vitleysuna sem fæstir taka mark á - enda fæddir inn í þennan flokk eða hinn og syngja haleluja í hvert skipti sem einhverju fögru er lofað.

Steininn tók út í síðastliðsnum kostningum sem skörtuðu svo mörgum stjórnmálaflokkum að það þurfti að gefa út bækling sem slagaði hátt í símaskránna fyrir kjósendur á kjörstað.

Nei - ég tók ekki þátt. Í fyrsta skipti eftir að ég fékk kosningaraldur þá ákvað ég frekar að opna einn kaldann og láta ekki sjá mig á kjörstað. Enda vitleysan komin útyfir neðstu mörk skalans sem notuð er fyrir lestrarkunnáttu barna í 4. bekk ( mitt mat - biðst afsökunar).

Svo afhverju er ég að hafa fyrir því að opna þetta blogg núna? 

Góð spurning.

Svarið eru hinar stórkostlegu aðgerðaráætlunar ríkisstjórnarinnar vegna yfirskuldsettra eigna og eignaupptöku í boði banka og lánastofnanna. Eitthvað sem sumir kalla verðtryggingu en enginn þekkir sem ekki býr á Íslandi.

Hitt er hvað allir eru iðandi af gleði vegna þess að nú fari þá efnahagsástandið (sem er nú búið að ljúga að mörgum að hafi farið þvílíkt batnandi undanfarin tvö ár) fari nú batnandi - aftur.

http://www.forsaetisraduneyti.is/leidrettingin/

Hérna er þessi frábæra lausn sem eflaust margir trúa að sé frábær lausn. Æ - fyrirgefið ef ég eyðilegg þetta fyrir ykkur í miðjum gleðidansi.

Verðtryggð húsnæðislán verða færð niður um verðbætur sem samsvara 4,8%bla bla bla sem samsvara síðan 13% samkv. vísitölu neysluverðs - en hámarkið eru 4 milljónir. Sem þýðir að þeir sem tóku lán uppá ca. 9 milljónir ( eða með slíkan höfuðstól fyrir 2008) gætu verið í sömu sporum og fyrir hrun og fengu leiðréttingu á eignaupptökunni. Sorry - efast um að þeir sem eru með að lág lán fái yfirhöfuð leiðréttingu, þar sem það er ekki ennþá búið að gefa út smáa letrið. Verðtryggð lán hækkuðu hinsvegar um ca 80% ef ég man rétt. Lögmæti þessara hækkana hefur ekki verið staðfest í dómstólum, en þeir sem lesa lög og hafa fjallað um þetta vita að verðtryggð lán eru í raun ekki lögleg. En auðvitað er þetta brilliant lausn......

Úps - fyrir hrun var Seðlabankinn með takmarkið í rúmum 5% á verðtryggingu. Bara svona smá innskot.

Auðvitað gerist þetta ekki að sjálfu sér. Fólk verður að sækja um þessa "leiðréttingu" og ofan á allt saman á lánveitandi að vera umsjónaraðili leiðréttingar og annast framkvæmdina.

Eðlilega hef ég tröllatrú bæði á bönkunum og Íbúðarlánasjóði........ hikst. Allavega eru þessar stofnanir snillingar í smáu letri og lögfræði innheimtu, dráttarvöxtum og fleiru skemmtilegu.

Ofaná þetta er okkur boðið að nota séreignarlífeyrissparnaðinn til að greiða niður höfuðstól þessara stökkbreyttu lána. Skattfrjálst. Við auðvitað vitum öll að fyrirtæki og launagreiðendur eru í þvílíkri uppsveiflu og atvinnuleysi fer mjög svo lækkandi...... ha.

Launagreiðendur auðvitað ráða starfsmenn sem aldrei fyrr þar sem þeim munar ekkert um að t.d. tryggingargjald launa hefur hækkað úr 5,34% í 7,69% frá árinu 2008. Þess utan munar þá minnst um að greiða lögboðið mótframlag í lífeyrissjóð og séreignar lífeyrissparnað. Nákvæmlega þessvegna eru allir með vinnu........ atvinnurekendur þurfa síst að draga saman seglin útaf nokkrum tugum milljóna (eða hundruða - svona eftir stærð fyrirtækja) og þessvegna er efnahagslífið í þvílíkum blóma.

Æ - ég gleymdi. Tölur sýna það að atvinnuleysi fer minnkandi. Þið trúið því auðvitað.

En vitiði hvernig atvinnuleysi er reiknað út?

Það eru þeir einstaklingar sem eru á skrá vinnumálastofnunar og hafa réttindi til þess að fá bætur. Undanfarin ár hafa þúsundir misst þessi réttindi vegna langvarandi atvinnuleysis og heyrst hefur að nú um áramótin bætist við allavega 2000 í viðbót. Sem þýðir að atvinnuleysi minnkar ekki satt? Jú jú, ásamt þeim sem fá nú hvorki vinnu - né bætur.

Aðgerðaráætlunin klikkar svo út á því að segja að skuldir heimilanna séu um 108% af vergri landsframleiðslu sem sé "hátt hlutfall" í alþjóðlegum samanburði. Fyrirgef aftur - hátt hlutfall er mjög mjög vægt til orða tekið. Sjáum til. Verg landsframleiðsla er verðmæti allrar vöru og þjónustu sem framleidd er á landinu. Sem þýðir - skuldir heimilanna er hærri en allt sem við framleiðum og seljum á landsvísu. 

Það er nú hagvöxturinn sem ríkisstjórnin státar af. 

Og afhverju er hagvöxturinn ekki meiri en raunverulegt er? Nú, það er vegna þess að fyrirtæki hafa ekki efni á að hafa fólk á launum vegna ofurskatta á fyrirtæki, sem þýðir að framleiðsla og sala er mun minni en hún gæti verið - sem þýðir að bættur efnahagur landsins getur ekki átt sér stoðir í neinu nema framsögu þeirra sem græða á því.

En samt skulu þessir sömu atvinnurekendur greiða niður höfuðstól landsmanna á húsnæðislánum í gegnum séreignar lífeyrissparnað.

Ef ég nennti að útfæra þessa stjórnmálasjónhverfingu ítarlegar - þá kannski mundi ég gera það. En ástæða þess að þetta er fyrsta bloggið mitt í 18 mánuði er einmitt vegna þess að ég er svo gjörsamlega búin að fá nóg á allri þessari vitleysu.

Þið getið kallað þetta jólabónus þar sem - enn einu sinni - blöskrar manni hverju á að ljúga að fólki svo það geti hoppað hæð sína í loft upp vegna góðmennsku ríkisstjórnarinnar og hversu vel landinu er stjórnað.

Muniði bara að lesa smáa letrið..........

 

 

 

 

Einkaskuldir vegna hrunsins settar á almenning

Það má segja með sanni að almenningur sé búinn að fá meira en nóg. Almenningur er blóðmjólkaður, heimilin tekin og við berjumst á vonarvöl.

Mér hraus hugur þegar ég las síðustu færslu Lilju Mósesdóttir - vegna þess að ég trúi að hún sé að koma fram með sannleikann. Sannleika sem fæstir eru kannski að hugsa um í dag, en munu fá í stórum skell mjög bráðlega.

"Ég óttast að þjóðin geri sér ekki grein fyrir því hvað staðan er alvarleg. Sterk hagsmunaöfl í þjóðfélaginu ætla að koma 1.000 milljarða einkaskuld yfir á almenning með annað hvort gengishruni krónunnar eða erlendu láni á okurvöxtum. Í stað þess að spyrna við fótum eins og Icesave málinu hallar þjóðin sér að stjórnmálaflokkum sem klifa á nauðsyn þess að afnema höftin strax eða fá lán hjá Evrópska Seðlabankanum."

Lilja Mósesdóttir

Að afnema höftin, sem vissulega voru ekki sett nema vegna brýnnar nauðsynjar, gerir það að verkum að krónur munu flæða óhindrað út úr hagkerfinu þegar innflutningur getur hafist án nokkurra hafta. Þetta mun gera það að verkum að viðskiptahalli verður aftur neikvæður og gjaldmiðillinn okkar mun verða enn veikari.

Höfum við efni á því? Þurfum við ekki fyrst að koma á heilbrigðri fjármálastefnu?

Að taka enn eitt erlent lánið þýðir bara það að almenningur verður settur í enn meiri skuldafjötra. Skuldir sem almenningur mun þurfa að greiða.

Af hverju?

Hagsmunaaðilar þurfa að ganga frá sínum málum til að geta haldið áfram á sinni braut. Kostnaðinum við það á að koma á almenning.

En við getum sagt hingað og ekki lengra.

Við gátum það áður og við getum það aftur. Með samstöðu þjóðar.

Þetta er mitt land og ég er ekki tilbúin til að selja það.

„Forgangsröðun stjórnarflokkanna er galin“

Má bjóða þér atvinnuleysisbætur?

Kæri seðlabankastjóri

Samkvæmt heimildum Eyjunnar snýst málið hjá þér um 300 þús á mánuði, þó svo þú hafir hinar ágætustu tekjur.

http://eyjan.is/2012/01/11/mar-a-i-malaferlum-vid-sedlabankann-vill-300-000-krona-launahaekkun/?fb_comment_id=fbc_10150472183201231_20826273_10150472258746231#f2030bd0b4742dc

Tja - nú langar mig til að benda þér á að atvinnuleysisbætur eru um 150 þús á mánuði, eða tvöfallt minni upphæð en þú ert ósáttur við að fá ekki ofaná aðrar launagreiðslur.

Sem strangheiðarlegur viðskiptafræðingur skal ég algjörlega skipta við þig. Þú getur fengið mínar bætur og ég sætti mig við þín laun án þessarrar aukasponslu sem þú ert að falast eftir. Mundi jafnvel vilja gefa hana frekar til bágstaddra (þú veist kannski að margir eiga ekki fyrir mat).

Spara þar með ríkinu málskostnað sem að hluta til fellur á almenning.

Ef þú villt skipta þá er þér velkomið að hafa samband. Ég er í símaskránni.

Tel mig fyllilega færa um að gegna þínum störfum á mjög heiðarlegan hátt.

Með hinum bestu kveðjum,

Lísa

Már í mál við Seðlabankann

Forsætisráðherra sem ekki skilur staðreyndir.....

... er ekki vænlegur kostur fyrir þjóðina. Það er nokkuð ljóst. Konan segir í fjölmiðlum að þetta sé ómarktækt og langt frá því að nokkuð sé athugavert við þessar tölur. Fólk sem hafi ásakað hana fyrir að gera lítið úr landanum með slíkum sögusögnum sé bara í slæmu skapi.

Nú velti ég fyrir mér. Ef manneskja í forystu landsins getur ekki túlkað staðreyndir á réttan hátt en reynir fremur að gera lítið úr þeim, er þá ekki eitthvað að? Má ekki búast við að slík manneskja reyni að gera lítið úr sem flestu og hylmi yfir allt sem máli skiptir?

Nei sko - ég bara spyr? Ég er náttúrulega bara venjulegt nobody og mætti þessvegna reyna að telja fólki trú um að froskar væru rauðir.

En ef ég væri forsætisráðherra mundi ég nú sennilega fletta upp í bókum til þess að geta sagt skýrt frá því að froskar eru grænir.

Ef það hinsvegar hentaði ekki........ þá myndi ég nú sennilega segja að liturinn skipti ekki öllu máli frekar en að reyna að telja fólki trú um annað.

En það er bara ég.

Ekki fleiri brottfluttir í 100 ár

Loksins raunhæft sjónarmið á forsjárdeilum

Það var kominn tími til að rannsókn væri gerð á ástæðum forsjárdeilna. Mikið hefur verið deilt um hvort dæma megi sameiginlegt forræði og sitt sýnist hverjum. Þó aðallega þeim sem minnst vita um raunveruleikann eða þeim sem berjast fyrir forræði á sínum eigin forsendum.

Í þessari meistararitgerð sem byggð er á könnunum kemur fram nákvæmlega það sem maður hefur kynnt sér í þessum efnum.

http://www.pressan.is/Frettir/Lesafrett/felagslegur-vandi-a-bak-vid-flestar-forsjardeilur---340-mal-a-5-arum---sattamidlun-urraedi-i-ordi-en-ekki-bordi

Foreldrar barna sem hafa þann þroska til að taka hag barnsins fram yfir eigið sjálf mundi sjaldnast fara í það ferli sem forsjárdeila er. Enda væru þeir meðvitaðir um hvað barninu er fyrir bestu og aldrei að nota það í ágreiningi. Ekki hindra samskipti ef barn óskar eftir þeim eða halda því nauðugu frá örðu foreldri. Horfa á aðstæður og óskir barnsins umfram allt.

Ef sá þroski er hinsvegar ekki fyrir hendi er möguleiki á deilu. Eins og fram kemur í þessari ritgerð er þá oft um að ræða einhvern sjúkdóm s.s. alkóhólista/fíkn (sem er sálrænn en ekki viðurkenndur læknisfræðilegur sjúkdómur), ofbeldi (sem stjórnast oft af yfirgengilegri þörf á að stjórna öllum aðstæðum) eða öðrum röskunum foreldris.

Einnig kemur fram veikleiki kerfisins hvað varðar að hlusta á börnin sjálf og taka tillit til þeirra hagsmuna, enda réttarkerfið ekki beinlínis gert fyrir börnin.

Það er því fagnaðarefni að loksins sé komin fram könnun sem sýnir fram á þennan veikleika kerfisins og bendir á hagsmuni sjálfra barnanna umfram oft á tíðum eigingjarnar og sjálfmiðaðar kröfur foreldris sem setur sjálft sig í fyrsta sæti.

Vonandi verður þessi könnun vel kynnt þeim sem hafa afskipti af þessum málum.

Fátækt á Íslandi!

Já - það ER fátækt á Íslandi.

Það lifir enginn á atvinnuleysisbótum (7,1% skráð atvinnuleysi). Sama er að segja um fólk á námslánum. Eða fólk sem sem er á félagsbótum. Hvað þá öryrkjar. Jafnvel ekki þeir sem eru á lægstu laununum (sem eru svipuð bótunum).  Allir eiga þessir hópar það sameiginlegt að geta ekki dregið fram lífið á þessum bótum.

Þið veltið kannski fyrir ykkur - afhverju gat fólk marið þetta áður en ekki núna?

Svarið er einfalt. 

Bara matvara hefur hækkað um 66% síðan 2008. Þá er ótalið hækkun á rafmagni, bensíni og fatnaði. Tala nú ekki um tóbak og áfengi (það er bara fyndið).

Lán hafa stökkbreyst á þessum tíma og húsaleiga líka.

En bæturnar - nei, þær hafa nú ekki hækkað mikið - ef nokkuð. Eða námslánin.

Ég velti stundum fyrir mér - hvað skyldu margir hafa það verulega erfitt hér núna? Örugglega mun fleiri en nokkur vill viðurkenna.

Við lesum einstaka grein um fólk sem brotnar saman og uppi verður fótur og fit. Allir vilja hjálpa þessum örfáu einstaklingum sem láta í sér heyra, eða fólk fréttir um. En sennilega er það ekki nema 1/5000. Jafnvel er talan hærri. Það bara veit það enginn. Vegna þess að tölurnar sem við erum mötuð á í fréttum um atvinnuleysi og anna slíkt segir ekki neitt um neyð og vanlíðan fólks. Eða fjölda þeirra sem eru við að gefast upp.

Í janúar nk. mun skráð atvinnuleysi örugglega minnka - samkvæmt fréttum. Það er hinsvegar vegna þess að þá fer fyrsti stóri hópurinn að falla af atvinnuleysisskrá. Síðan fjölgar þeim. 

Hvað um þetta fólk verður, veit enginn. 

Það er greinilegt, miðað við viðbrögð sem örfáar greinar um fátækt einstakra aðlila hafa valdið, að fólk hérna er virkilega ekki að gera sér grein fyrir alvöru þessa máls.

En það gengur ekki lengur að skella við skollaeyrum. Það verður að uppræta þessa óáran. 

Eitt er víst að ríkjandi stjórn er lítið að beita sér fyrir þessari auknu fáttækt og neyð. Þvert á móti gerir hún í að gera ástandið hér verra.

Og eigum við ekki að klappa fyrir heilum 7 milljónum sem ríkisstjórnin ákvað að gefa til hjálpastofnanna fyrir þessi jól í stað þess að senda jólakort?

Betra en ekkert - en varla upp í nös á ketti. 

Sjáið til. Yfir 2000 fjölskyldur eru nú þegar á skrá um jólaaðstoð bara hjá Fjölskylduhjálp (veit ekkert um tölur hjá öðrum hjálparstofnunum). Ef við reiknum með að jólamaturinn kosti 5000 að meðaltali á fjölskyldu (sem er nú mjög knappt reiknað) þá gera það 10 milljónir. Af þessum 7 milljónum sem ríkið ætlar að sjá af, fær hjálparstofnun með allan þennan fjölda af fjölskyldum á skrá kannski rúma milljón. 

Veit ekki til þess að forsætisráðuneytið hafi verið í sambandi til að spyrja hver og ein stofnun þyrfti til þess eins að allir íslendingar gætu notið jólamáltíðar.

Þá eru allar aðrar máltíðar árið um kring eftir.

Já. Það er fátækt á Íslandi - meiri en ykkur grunar.

Hvað ætlið ÞIÐ að gera sem hafið það bara þokkalegt?

 

Atvinnuleysi eykst