Góð lög fóru í gegn í dag - til bóta fyrir skuldsettar fjölskyldur.

Svona innst inni þá vona ég að þessi litli hópur sem barði pottlok af hjartans innlifun hafi átt þarna hlut að máli - þeir eiga það skilið.

Fern ný lög litu voru afgreidd í þágu skuldara, þ.m. lög um umboðsmann skuldara. Eins voru afgreidd lög um tímabundna aðlögun fasteignaveðkrafna í íbúðarhúsnæði. Eftir að hafa lauslega kynnt mér þessi nýju lög má sjá að einstaklingar sem eiga í tímabundnum sérstökum vanda geta haldið eign sinni með því að borga 60% af markaðsleigu húsnæðisins í stað 100% áður. Vissulega til bóta.

Þetta gæti vissulega þýtt það fyrir marga að þeir geta nú haldið í eignir sínar t.d. í tímabundnu atvinnuleysi. Þetta er von fyrir marga og ber að fagna.

Vísa hér í 5.gr nýsettra laga.

 

Um 5. gr.

    Í a-lið er lögð til breyting á 3. málsl. 1. mgr. 5. gr. Í gildandi ákvæði er kveðið er á um að fastar mánaðargreiðslur skuldara til greiðslu veðkrafna megi ekki nema lægri fjárhæð en umsjónarmaður metur að samsvari húsaleigu á almennum markaði fyrir eignina sem greiðsluaðlögun fasteignaveðkrafna varðar. Við útreikning þeirrar leigu er heimilt að taka tillit til gjalda sem leigjandi mundi að jafnaði ekki greiða, svo sem fasteignagjalda, hússjóðs, trygginga, hita og rafmagns. Breytingin felst í því að sett er inn heimild til að víkja frá meginreglunni um hæfilega húsaleigu séu sérstakar tímabundnar aðstæður fyrir hendi hjá skuldara.
    Þá undanþáguheimild ber þó að skýra þröngt. Miða verður við að ekki sé verið að auðvelda skuldara að halda húsnæði sem hann hefur ekki efni á að halda. Væri því hér um að ræða óvenju mikla erfiðleika sem sýnt er fram á að verði tímabundnir, svo sem vegna atvinnuleysis sem varað hefur í lengri tíma en ætla má að ekki sé varanlegt, eða tímabundinna veikinda sé ljóst að skuldari muni til frambúðar standa undir greiðslum. Sú takmörkun er gerð að ekki megi þó ákvarða greiðsluna lægri en sem samsvarar 60% af hæfilegri húsaleigu og einungis tímabundið. Með því er mögulegt að mæta sérstökum aðstæðum skuldara án þess þó að leiða megi að því líkur að skuldari haldi eign sem hann muni ekki til frambúðar standa undir. Það getur verið hagur jafnt skuldara sem lánardrottins að áfram sé greitt af áhvílandi veðlánum þótt það sé undir markaðsleigu frekar en að lánardrottnar þurfi að leysa til sín óþarflega margar eignir.

 

Þingfundum frestað

Athugasemdir

[Sigurður Sigurðsson, 24.6.2010 kl. 21:14]

Hljómar eins og plástur á svöðusár og stíl við annað hjá þessari örmurlegu stjórn.

[Óskar Guðmundsson, 24.6.2010 kl. 21:30]

Ég hnýt strax um STÓRANN galla...

"..en umsjónarmaður metur að samsvari húsaleigu á almennum markaði fyrir eignina sem greiðsluaðlögun fasteignaveðkrafna varðar"

og svo heldur vitleysan áfram...

"..heimilt að taka tillit til gjalda sem leigjandi mundi að jafnaði ekki greiða, svo sem fasteignagjalda, hússjóðs, trygginga, hita og rafmagns".

ATH! það er "ekki lægri en 60%" og að það er undir mati "umsjónarmanns"... er það annað orð yfir tilsjónarmann.... þar sem biðröðin er nú 8 mánuðir eftir viðtali og síðan aðeins takamarkaður fjöldi sem sleppur gegnum nálaraugað.

 Þetta lykta illa af skítalykt og enn frekari útblæstri á  tímabundnum (meðan stjórnin lifir) raðningum og bruðli.

 Það er sem Sigurður segir hér að ofan "plástur á svöðusár" eða að maður sem hefur skorið sig á púls þarf að leiða umsjónarmanninn og sækja sér plástur með hinni höndiinni og taka því þrýstinginn af sárinu á meðan.

 Þetta er bara enn ein lengingin í hengingarólinni, en N.B. allt of stutt samt því enn ná fæturnir ekki til jarðar og almenningur hengist.

[Lísa Björk Ingólfsdóttir, 24.6.2010 kl. 22:15]

Almenningur verður mjög fljótur að sjá ef þetta virkar ekki og vinnan heldur áfram. Auðvitað munum við ekki sætta okkur við fleiri óviðunandi lausnir - líkt og þær sem hafa staðið til bóta. Það skiptir alltaf máli að láta í sér heyra og krefjast úrræða. Hér er í raun breytin á úrræði sem var fyrir og var allskostar ómögulegt. Aðalmálið er að gefast ekki upp og halda áfram að hamra á úrlausnum fyrir almenning. Hér er fyrsta skref tekið í átt til þeirra sem hafa t.d. misst atvinnu sína. Það hefur alveg farist fyrir áður.