Löngu óásættanlegt.

Eftir að hafa gluggað í skýrslu sérfræðinganna hjá Alþingi verður maður eiginlega sorgmæddur. Sérstaklega þegar síðan kemur í ljós að þær leiðir sem eru verulega réttlátar fyrir almenning verða sennilega þurrkaðar úr umræðunni vegna óánægju fjármálafyrirtækja. Fjármálafyrirtækja sem þegar hafa fengið sína leiðréttingu - og rúmlega það.

Almenn niðurfærsla er réttlæti fyrir fólkið sem hefur mátt horfa á stöðuga eignarýrnun vegna aðgerða fjármálafyrirtækja og stjórnvalda. Önnur úrræði (utan kannski vaxtalækkunnar) eru óásættanleg fyrir almenning.

Hitt er annað að það úrræði eitt og sér er ekki nóg. Það þarf að huga að þeim verst settu - og gera það strax. En án þess að hirða af þeim allt sem þeir eiga - ef þeir eiga eitthvað lengur.

Það var afskaplega sorglegt að lesa pistil Sölva á Pressunni í morgun þar sem hann segist hafa áræðanlegar heimildir fyrir því að sjálfsvígstilraunir séu orðnar að meðaltali þrjá á dag - á dag.

Ég hinsvegar trú þessu alveg, því miður. Á meðan allar aðgerðir fela í sér að ná sem mestu fjármagni af almenningi (sem á það ekki til) er lágmarksframfærsla, eins og sjá má í skýrslunni, skammarlega lág. Hvaða einstaklingur lifir á 126 þús. á mánuði ef t.d. húsaleiga er minnst 80 þúsund?

Hversu lengi á að fjasa og mala á meðan þúsundir manna bíða í biðröð eftir mat?

Þetta er löngu orðið óásættanlegt ástand og það á ekki að bjóða þjóðinni uppá þetta. Það lýtur út fyrir að forystan í landinu ráði ekki við að taka ákvarðanir sem henta almenningi vegna samstöðu sinnar við fjármálafyrirtæki.

Þessu verður að ljúka.

 

 

Áfram óvissa um lausnir

Enn á að fækka störfum og ganga nær almenningi.

Samkvæmt tölum sem birtar hafa verið hjá Hagstofunni var atvinnuleysi mælt 6,4% á þriðja ársfjórðungi en var komið í 7,5% í október.

Hér er einungis um skráð atvinnuleysi að ræða en raunverulegt atvinnuleysi mun vera þó nokkuð meira.

http://www.mbl.is/mm/frettir/innlent/2010/11/08/mikill_slaki_a_islenskum_vinnumarkadi/

Og enn er áformað að segja upp fólki og fækka störfum.

Það er nokkuð ljóst að grípa þarf af fullum krafti inn í þessa þróun til að koma hjólum atvinnulífsins í gang aftur.

Fram til þessa virðist áhersla ríkisstjórnarinnar eingöngu vera í átt að styrkingu fjámálastofnanna og aukningu varaforða gjaldeyris. En nú þegar heimilum og fyrirtækjum blæðir hlýtur að þurfa að hugsa málin öðruvísi.

Það hlýtur að vera krafa almennings að ríkisstjórnin leggi fram áætlun um raunhæfar og tímasettar aðgerðir fyrir heimilin og fyrirtækin í landinu. Án þess að hafa hagsmunasamtök ofar almenningi.

Þessi krafa vekur mann til umhugsunar hvers vegna fundað hefur verið að stæðstum hluta með þeim aðilum sem hafa mestan hag af því að ná sem mestu fé af almenningi og fyrirtækjum inn í fjármálakerfi landsins.

Hvers vegna er ekki hlustað á Hagsmunasamtök Heimilanna?

Ég er að horfa á eignaupptöku almennings og að eignirnar séu færðar yfir til fjármálafyrirtækjanna.

Hvort svo sem aðferðirnar heita breyting vaxtabóta, niðurfærsla og eignanám með gerðardómi, greiðsluaðlögun, greiðslujöfnun, úttekt á séreignarsparnaði (sem er hreinlega bein eignaupptaka fjármagns fólks í vanda). 

Og ég er ekki par sátt við þá niðurstöðu.

Hvað um þig?

25% fyrirtækja ætla að segja fólki upp

Rétt að vísa á umfjöllun frá 11. nóvember.

Sorglegt en satt þá eru alltof margir sem horfa á þessa tölu 7,5% - og halda að hún segji allt um atvinnuleysi og ástand á vinnumarkaði.

Það er því miður svo fjarri og vísa ég því á greinina frá 11. nóvember sl.

http://www.mbl.is/mm/frettir/innlent/2010/11/08/mikill_slaki_a_islenskum_vinnumarkadi/

7,5% atvinnuleysi

6,7% atvinnuleysi á þriðja ársfjórðungi ekki raunhæf tala.

Í fæstum tilfellum segja tölur hagstofunnar til um raunverulegt atvinnuleysi því alltaf er mikið af duldu atvinnuleysi á hverjum tíma. Opinbert atvinnuleysi miðast við skráningu á atvinnuleysisskrá en ekki þá sem hafa ekki rétt á bótum, fara af vinnummarkaði í nám o.s.frv.

Í þessari grein er sláandi að fjórðungur vinnualfs á Íslandi er ekki í starfi. Þó mun sú tala ekki segja til um raunverulegt atvinnuleysi heldur en maður mundi giska á að raunverulegt atvinnuleysi væri þarna á milli 11 - 16%.

Þetta er fróðleg samantekt sem er alveg þess virði að lesa.

Mikill slaki á íslenskum vinnumarkaði

Frambjóðendur eiga ekki að greiða auglýsingarkostnað!

Nú er þjóðfundur. Fólk er að tala saman um hvernig þjóðfélagi við viljum lifa í. Það eitt fyrir sig er frábært.

Auðvitað er tíminn sem þetta fólk fær naumur og það er skammarlegt að fréttablöð t.d. Morgunblaðið hefur sett fram tilboð til auglýsinga fyrir þá einstaklinga sem vilja gera þjóðinni gagn - tilboð á tugi þúsunda til að auglýsa sig. Kapítalistminn er strax farinn að falast eftir ágóða vegna þess sem ætti að vera mikilvægasta verkefni Íslendinga. Svei ykkur - auglýsið frambjóðendur frítt og setjið alla á sama stall. Annað væri í anda þess sem við viljum burt.

Það er svo margt að í okkar litla þjóðfélagi - og einungis lausnir til fyrir auðvaldið eins og sakir standa.

Ég mæli með að fólk lesi greinina sem ég set hér inn. Líka þið sem eigið ennþá nóg og hafið ekki áhyggjur af ykkar eigin framtíð á næstunni. Þetta er Íslenskur raunveruleiki sem ENGINN hefur rétt á að loka augunum fyrir.

Gangi ykkur vel á þjóðfundinum - ég persónulega treysti á nýja stjórnarskrá.

http://www.svipan.is/?p=17396

Áfallastreita og áfallastreituröskun eru þekkt sálfræðileg og læknisfræðileg vandamál sem skilgreind hafa verið.
Starfsfólki vinnustaða er í dag oftast veitt einhverskonar áfallahjálp ef upp koma kvíðvænleg atvik á vinnustað. Allt virðist þetta þó fara eftir því hvort viðkomandi er enn í vinnu eða ekki og hvoru megin hann er í kerfinu.

Nýlega var tugum starfsmanna Orkuveitu Reykjavíkur sagt upp og lýsingarnar af uppsagnaraðferðinni eru ekki fagrar. Allir starfsmenn sátu við borð sín þann daginn og þeir sem fengu símtal frá yfirmanni voru kallaðir inn og reknir á staðnum. Aðeins var heimilt að sækja persónulega muni á skrifborð og í fatahengi, til dæmis mátti ekki fara í tölvuna.
Fengu þessir starfsmenn áfallahjálp? Þeir eru ennþá starfsmenn út uppsagnarfrestinn, sem er í það minnsta einn mánuður hjá flestum og stundum lengri. Nei, þau voru bara rekin á dyr, engin áfallahjálp.

Nýlega kom maður á skrifstofu umboðsmanns skuldara og missti stjórn á skapi sínu þegar hann fékk þar enga aðstoð.
Sálfræðingar vita að eftirtalin atriði eru miklir streituvaldar í lífi fólks: Skilnaður, atvinnumissir eða ný vinna, flutningar, fjárhagstjón, gjaldþrot og líkir atburðir. Á Íslandi varð til orðið raðáfallastreituröskun þegar hvert áfallið rekur annað hvað eftir annað.
Gerum ráð fyrir að starfsfólk á skrifstofu umboðsmanns skuldara hafi fengið áfallahjálp eftir hina viðburðaríku heimsókn. En fá þeir, sem sækja aðstoð til umboðsmanns skuldara, áfallahjálp?

Frést hefur að nú í vikunni hafi enn einn skuldarinn fallið fyrir eigin hendi, frá konu og barni, og einu ófæddu að auki. Svipan hefur ekki staðfest þennan orðróm en hefur þó fyrir honum áreiðanlegar heimildir. Hefði áfallahjálp og sérþekking sálfræðings getað komið í veg fyrir þann hörmulega atburð?

Þjóðfundur er hafinn

Funda og funda og skoða og skoða.......

Ég er að hlusta á þetta viðtal. Það sem ég heyri mjög mikið er að "við þurfum að funda" og "við þurfum að skoða". Funda með sveitafélögum, ræða um lausnir.......

Það sem ég vildi gjarnan heyra er "við munum hækka framfærsluviðmið fyrir 1. desember" eða "við erum að setja í gang úthlutanir inneignarkorta í verslanir fyrir þá verst settu" jafnvel líka "tekið verður á húsnæðisvanda þessa hóps á næstu mánuðum".

Hætta að funda, skoða og ræða - fara að framkvæma.

Nei - en núna er ég að hlusta á viðsnúning í skuldastöðu ríkisins, betri horfur í fjármálum, verðbólgan að minnka.......

Þið verðið eiginlega bara að hlusta sjálf.

http://dagskra.ruv.is/ras2/4540440/2010/11/05/

Æj

Vill endurskoða reglur um lágmarksframfærslu

Sko - hvorki er þetta frétt, né rétt sagt frá.

Þessi frétt frá mótmælum dagsins er með þeim fyndnari .

Sjáum til - við erum að tala um 60 tunnur. Þar af einhverjar gamlar olíutunnur. Og það lak úr einni þeirra! Vá - fréttnæmt.

Sannleikurinn er samt sá að mótmælendur sjálfir settu sig í samband við lögreglu sem var á staðnum og greindu frá því að olía hefði lekið úr einni tunnunni og hvort ekki væri rétt að dreifa t.d. sagi yfir hana strax.

Ákveðið var að gera ekkert í málinu fyrr en eftir að mótmælum lyki.

Þá vissulega kom hreinsibíll og dreifði vikri yfir olíuna.

Thats all folks.

Olía lak úr mótmælatunnu

Jóhanna segist sitja sem fastast - almenningur segir nei!

Nú eru "gömlu pólitíkusarnir" og viðhengi þeirra komin í áróðursslag. Afhverju? Vegna þess að venjulegt fólk sem þorir og leyfir sér að hafa sjálfstæðar skoðanir - óflokksbundnar skoðanir - eru að reyna að koma því inn hjá ríkisstjórn, sem engan vegin virðist skilja - að hér ríkir neyð.

Neyðin snýst ekki um flokka.

Neyðin snýst um fólk.

Gamla pólitíska áran sem hér hefur ríkt yfir vötnum allt of lengi virðist ekki getað stigið úr steinrunnum fótsporum og áttað sig á því að tími flokkselítupólitíkur er liðinn. Það er komið að einstaklingum með kjark, þor, hugmyndir og sjálfstæða hugsun til að stjórna þessu landi.

Ég veit að þeim sem hafa alist upp innan gerræðis flokka og jafnvel einn slíkan í arfleið, eiga erfitt með að meðtaka þessa nýju hugsun og berjast enn sín á milli með ásökunum í fortíð og nútíð.

Svo ég vil endurtaka.

Neyðin snýst um fólk. Og lausnir fyrir fólkið.

Innmúraðir stjórnmálamenn geta ekki sett sig í spor almennings - til þess eru þeir einfaldlega of pólitískir.

Við þurfum fólk til að vinna lausnir fyrir fólk.

 

Krefjast utanþingsstjórnar

Nei Össur - látum þau frekar svelta húsnæðislaus.

Það er stundum erfitt að skilja þegar stjórnmálamenn réttlæta gjörðir sínar líkt og Össur gerir nú. Með því yfirskini að börnin okkar eigi ekki að borga skuldir vegna misgjörða einstaklinga þessarar kynslóðar sem fullorðin eiga þau frekar að svelta sem börn. Það má í raun túlka þetta úr orðum Össurar.

Ekki veit ég betur en að mín kynslóð hafi borgað fyrir óverðtryggða óðaverðbólgu fyrir um 30 - 40 árum. Þá urðu námslán og húsnæðislán að engu. En það var allt í lagi svo lengi sem vinnu var að hafa og möguleiki á að brauðfæða og klæða börnin sín. Og hafa þak yfir höfuðið. Aldrei hef ég grátið verðbólguna sem réð ríkjum hér þegar ég var barn. Hennar vegna áttu foreldrar mínir t.d. þak yfir höfuðið þegar í var barn. Það er miklu meira virði en að gramsa í ruslatunnum eftir tómum dósum Össur. Sem barn.

Já - ríkisstjórnin er að gera mistök Össur. Hún ætlar sér að leggja hér allt í rúst með því að ná niður skuldum á mettíma. Sennilega eru það kröfur ESB sem fæstir kæra sig um núna. Þar með má fórna láglaunafólkinu og stórskaða millistéttina.

Já - ríkisstjórnin er að gera mistök þegar þúsundir leita aðstoðar til að geta nært sig og sína. Þegar yfir 2000 nauðungarsölur eru boðaðar (og langflestar í boði Íbúðarlánasjóðs). Ríkisstjórnin er að gera mistök þegar loka á heilu og hálfu heilbrigðisstofnununum vegna niðurskurðar. Landflótti eykst. Vonleysi skín úr augum fólks.

Til að skapa tekjur - og skatta, þurfa að vera störf. Ekki fjöldauppsagnir. Það er ekki flókin hagfræði. Og skilar sér í ríkiskassan mun fyrr en núverandi harðræðisaðgerðir.

Ef ríkisstjórnin þarf að taka lán til að koma hagkerfinu í gang - þá gerir hún það!

Börnin munu þakka ykkur, Össur og félagar, að fá að lifa áfram áhyggjulaus sem börn og þurfa ekki að fara svöng á vergang með foreldrum sínum. Hafi ekki fjölskyldan þegar sundrast vegna gífurlegs álags sem fylgir því að reyna að berjast við það ómögulega.

Ég veit að börnin mín munu glöð borga, líkt og ég borgaði áður. Fyrir að eiga fjölskyldu, húsnæði og mat á uppvaxtarárunum. Hvað getum við gert þeim betra en að leiða þau hamingjusöm inn í framtíðina?

Bara smá ábending Össur. Ábending um að skoða hina hliðina á málstað þínum.

Láti ekki börnin borga

Kvótanum þarf að dreifa. Hann á að vera almannaeign.

Ástandið bara versnar. Við sem héldum að skelfingarfréttirnar sem stungu í eyrun fyrir ári síðan væru að ná hæstu hæðum og hlytu að réna. En það er nú ekki svo.

Lengi hefur verið deilt um kvóta og kvótamál. Ekki er ég nú sérfræðingur í þeim efnum. Hitt finnst mér augljóst að kvótinn á ekki að vera einkaeign. Honum ætti að dreyfa jafnt til að halda uppi atvinnu á þeim stöðum sem stunda helst sjávarútveg. Hann skyldi síðan skattleggja á eðlilegan hátt og sjá ríkinu fyrir tekjum, ásamt fólkinu sem vinnur við sjávarútveginn.

Ýmislegt hefur verið afskrifað á undanförnum árum. Kvótinn er víst veðsettur í topp og vaxtagreiðslur koma í veg fyrir eðlilega afkomu sjávarútvegs. Má þá ekki bara taka upp rauða pennann, afskrifa draslið og koma auðlindinni aftur til fólksins. Það er greinilegt að núverandi "eigendur" eiga hvort sem er lítið annað en skuldir.

Atvinnulíf sjávarútvegs gæti blómstrað víða um land að nýju og brauðfætt íslendinga að nýju.

Af hverju þarf alltaf að gera hlutina flókna.

Atvinnuleysi eykst um helming